Jak poprawnie spawać wykładziny?
Gdy już zdecydujemy się na taką technologię wykańczania podłóg - tzn. wykładziny łączone na spaw, warto zrobić to poprawnie za pierwszym razem. Należy zwrócić uwagę na szereg czynników, zanim w ogóle przystąpimy do roboty - inaczej zostaniemy z garścią zepsutego materiału.
Po pierwsze, miejsce. Musimy mieć wystarczająco dużo miejsca by lawirować spawarką, a ponadto musi ono być wolne od zabrudzeń które mogą wpłynąć na jakość spawu.Należy również pamiętać by usunąć z drogi inne narzędzia, które mogą przeszkodzić w pracy. Gdy puścimy maszynę w ruch, nie chcemy by "dyszała" bezczynnie, albo co gorsza, przegrzała jeden punkt materiału, bo musieliśmy coś usunąć z drogi.
W tym wszystkim, warto pamiętać o ważnym elemencie, nie związanym z technicznym aspektem spawania. Chodzi o współprace - ciężko to wykonać samemu, więc zamiast męczyć się w pojedynkę, warto poprosić przyjaciela o parę godzin jego czasu.
Wikipedia o dyszach
Myśląc o spawaniu, rzadko przychodzą nam do głowy dysze, jednakże są często wykorzystywane, szczególnie przy spawaniu miększych materiałów - oto ich definicja:
Dysza - urządzenie do kontroli kierunku lub charakterystyki wypływu płynu (gazu lub cieczy). Dysza jest najczęściej rurą o zmiennym przekroju, niekoniecznie okrągłym. Przykładem kontroli kierunku jest ciąg wektorowany w samolotach. Charakterystyka wypływu składa się zaś z takich parametrów jak prędkość, koncentracja lub kształt. Często celem stosowania dysz jest uzyskanie maksymalnej prędkości wypływu aby uzyskać maksymalny odrzut (np. w silnikach odrzutowych) lub maksymalny zasięg strumienia (np. w wężach strażackich, czy armatkach wodnych). Czasem chodzi o uzyskanie maksymalnej koncentracji strumienia np. w urządzeniach typu waterjet, lub wręcz przeciwnie - maksymalnego rozproszenia np. w rozpylaczach lakierów w zakładach fryzjerskich, czy lakierniach samochodowych. Kontrola kształtu pozwala zaś uzyskać m.in. kurtyny wodne jak i powietrzne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dysza
Wikipedia o rodzajach spawania
spawanie gazowe 311-G: najczęściej przy spalaniu acetylenu w temperaturach do 3100 °C, stosowane jest do spajania blach o grubości od 0,4 mm do 40 mm.
spawanie elektryczne: z wykorzystaniem spawarki ? urządzenia opierającego swą pracę na zjawisku łuku elektrycznego w temperaturach do 4000 °C, stosowane jest do spajania blach o grubości od 1 mm do 80 mm.
Spawanie elektrodami otulonymi (Metoda 111)
spawanie łukiem krytym
spawanie w osłonie gazów
Metoda MIG 131 (Metal Inert Gas) ? jest to spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazu obojętnego (Ar, He, Ar + He). Metoda ta jest stosowana do spawania i napawania we wszystkich pozycjach w sposób automatyczny lub półautomatyczny.
Metoda MAG 135 (Metal Active Gas) ? jest to spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego chemicznie (CO2, CO2 + gaz obojętny).
Spawanie drutem rdzeniowym.
Metoda TIG 141 (Tungsten Inert Gas) ? jest to spawanie łukowe elektrodą nietopliwą w osłonie gazów obojętnych (Ar, He, Ar + He). Umożliwia ona spawanie prawie wszystkich metali i ich stopów oraz łączenie ze sobą różnych metali i stopów. Uzyskiwany metal spoiny jest stopem roztopionej części materiału rodzimego i spoiwa (drut, pręt, pałeczka) podawanego w strefę jarzenia się łuku. Częściej stosowane są stopy zbliżone składem do materiału rodzimego jednak z domieszkami, które powodują poprawę jakości połączeń spawanych w różnych jej aspektach. TIG charakteryzuje się możliwością stosowania we wszystkich pozycjach.
spawanie elektrogazowe
spawanie elektronowe
spawanie laserowe
spawanie łukowo-wodorowe
spawanie hybrydowe
spawanie plazmowe
spawanie termitowe
spawanie żużlowe
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Po%C5%82%C4%85czenie_spawane